گل پسرم پارسا

...

  برای تو......... می نویسم از تو و برای تو....... چون  میدانم که روزهای رفته و خاطرات دیروز فراموش میشوند و نمیخواهم که فردا از شیرینی دنیای کودکانه ات بی خبر باشی   چون دوستت دارم   واما روزی این کتاب بزرگ را بدست خودت میسپارم آن روز که صدایت طنین مردانگی دارد و نگاهت بهار جوانی. و این روزها که در آستانه 11 ماهگی قرار داری و دومین پاییز زندگی ات را تجربه میکنی و من به این می اندیشم که چقدر زود گذشت ......     ...

...

...

...

...

...

...

در  تاریخ 92/3/26 برای اولین بار موهای ناز و طلایی ات را تراشیدیم.....   چه با نمک شدی وروجک................ ...

...